നിറദീപമായ് നിർമ്മല ഭാവമായ് ആർദ്രമൊരു ഗീതമായ് അമലേ എന്നാത്മാവിൻ തെളിഞ്ഞു നില്പൂ .. നീ വിളങ്ങിനിപ്പു.. ഇരുളിൽ മുഖം ചേർത്തു തേങ്ങുമെൻ അരികിൽ ഒരു സാന്ത്വനമായി… ഉരുകുമെൻ മനസ്സിനെ തഴുകി ഉറക്കും ഹരിചന്ദനമായി… കുളിർ ചന്ദനമായി..! നിറദീപമായ് നിർമ്മല ഭാവമായ് ആർദ്രമൊരു ഗീതമായ് അമലേ എന്നാത്മാവിൽ തെളിഞ്ഞുനില്പൂ ……
“കാലമിനിയും മാറും മുന്‍പ്, തലച്ചോറിലെ എന്‍ഗ്രാമുകളില്‍നിന്ന് സ്മരണാശകലങ്ങളെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുന്ന പ്രക്രിയകള്‍ ഉയര്‍ന്നുവന്ന് സജീവമാകുംമുമ്പ്,ഞാന്‍ ഒന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കട്ടെ” എന്ന ആമുഖത്തോടെ ആരംഭിക്കുന്ന പി. കിരാതദാസിന്റെ ‘സ്മൃതിയോരങ്ങള്‍’ എന്ന കൃതിയെ ആത്മകഥാപരമായ നോവല്‍ എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കാം. അനുഭവസമ്പന്നനായ ഈ അറുപത്തഞ്ചുകാരന്റെ ആത്മാലാപത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോള്‍ ‘ജീവിതമെന്ന അത്ഭുതത്തെ ഒരാവര്‍ത്തികൂടി അനുഭവിക്കുവാനും, ലാവണ്യാനുഭൂതിയുടെ…
ഒരിക്കലും നിറം മങ്ങാതെ മനസ്സില്‍ നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന ഓരോര്‍മ്മയായി ഇനി എന്‍റെ ജീവിത സഖി- നേരിയ നൊമ്പരമുണര്‍ത്തി മുന്നില്‍ നിര്‍മ്മലയുടെ ചിരിതൂകുന്ന മുഖം… ഇപ്പോഴും വിട്ടുപിരിഞ്ഞു എന്ന തോന്നലില്ല; കൂടെതന്നെ ഉള്ളതുപോലെ… കാതില്‍ ഒരു മൃദുസ്വരം; തോളില്‍ ഒരു നനുത്ത സ്പര്‍ശം- “അതേയ്…” പേരു വിളിക്കാതെയുള്ള അഭിസംബോധനയ്ക്കായി ഇടയ്ക്ക് കാതോര്‍ത്തു…
മലയാളദളം » Malayaladalam